“Söylesem etkisi yok, sussam gönül razı değil.” Yazıp söylediğim için pek çok haksız ithamla karşılaşıyorum, kaygı değil, alıştık, üzerinden aşıyoruz, pek çok eski dostumuzla mesafeleniyoruz. Hakikatlerle yüzleşmek, yaşadığımız ve şahit olduğumuz süreçlerin, kendimiz de dahi olmak üzere, bir özeleştirisini yapmak, gerçeklerden yana taraf olmak artık insanları incitir olmuş. Ağır ol, sessiz ol, “teneke gürültüsüne” hikmet incisi muamelesi yap, “tımarı kap” kareli jaketi giy sonra ağır ve kıymetli adam (!) rolleriyle gözlüğünü düzeltip menkıbeler, yiğitlik öyküleri anlat ne hoş değil mi? Beğenilen, millet de bunlara prestij ediyor, kutu kapak dersek pek yanlış olmaz lakin vicdana ve tarihe karşı mesuliyetimiz var. Türkiye maalesef tarihi olarak potlaç, yağma sisteminden sağlıklı bir iktisada geçemedi. Siyaset kıt kaynakları denetim ederek yakınlarıyla paylaşma fonksiyonunun dışına maalesef çıkamıyor. İktidar da muhalefet de kendi iktidar alanlarında yaptıkları 21b ihalelerini bir bağımsız uzman eksper heyeti önüne çıkıp, tetkik ettirip, Türkiye kamuoyuna açıklayamaz. Çünkü, tıpkı dinamikler üzerinden siyaset yapıyorlar. Üretimi, toplam kaliteyi artırıp hakça bölüşmek yerine siyaset vasıtasıyla yağmalamak daha kolay ve zahmetsiz.
“İrhallıyız, Turhallıyız biz bize benzeriz/ Yüz bin defa tövbe edip yeniden şarap içeriz”. Sizin adamlar kalksın, bizim adamlar otursun güvecin başına, bütün sıkıntının özeti bu.
Neden, diye düşünmeyecek miyiz?
Her şey küçük memur, esnaf, kasaba dünyasının iki yüzlü ahlakının sıradan yalınkat, bayağı vechesiyle tecessüm ediyor. Janus daima makûs yüzüyle gözüküyor. 45 kiloluk Müyesser Yıldız’ın insanüstü eforunu fedakârlık ve feragatini gayrımilli, kozmopolit, eyyamcı, “güveççi cepheye” karşı geçilmez bir set üzere duruşunu gördükçe derin bir mahcubiyet duyuyorum. Kelamda Türk milliyetçilerinin sivil toplum ve siyasetteki, akademideki, iş dünyasındaki öncüleri, eski sert atıcı askeri zevat tam siper olmuş, fotoğraf ve özlü kelamlar, sert şiirler paylaşıyorlar. Bilinmeyen ve inançlı mahfillerde sert muhalefet yapıyorlar! Haklarını yemeyelim. Tufanın geçmesini bekliyorlar sonra ansızın “biz dememiş miydik” diye fırlayıp siperlerden önümüze düşüp, bizi ışıklı ufuklara taşıyacaklar! “Avanağı gıdıklayım, kederi merhum Mevlüt Emmi” bu üzere el âlemi aptal yerine koyan adamlara. Ruhu şad olsun.
GARİP BİR ANLATIYLA MİLLİYETÇİLİK YAPAMAZSINIZ
1980 öncesinin ocağında donmuş bir tasavvurun dışa kapalı dünyasında Gökalp ve Akçura’yla, Galiyevle, Togan’la, Hüseyinzade Ali Bey’le el sıkışmadan garip bir anlatıyla milliyetçilik yapamazsınız.
Rönesans’tan beri oluşan ulusal demokratik ihtilal sürecinin birikimi ve kavramlarına sırt dönerek, Türk kültür tarihinin ve son 150 yıllık Türk milliyetçiliği entelektüel birikimi ve pratiğini tarihî bir perspektifte özümseyememenin, yeni yüzyılı kavrayamamanın derin çelişkisi. Hukuk devleti ve demokrasinin, ulusal egemenliğin, çoğulculuğun laik bir dünya ve siyaset ideolojisi tasavvurunun dışında mümkün olmadığını bilememenin derin hüznü.
Gerçek Türk milliyetçileri “yufka minzi cephesine [sağda, solda, her yerdeler]” karşı, emperyalizme ve gayrı ulusal cepheye karşı siyasi çabayı de daima birlikte verip kazanacağız. Kazanırsak bütün Türk milleti, yurttaşlar, insanlık kazanır, kaybedersek tarih önünde meşeri vicdana karşı başımız dik görevimizi yapmış olmanın guruyla göçüp gideriz. Bizden sonraya varlıklı bir tecrübe kalır. Bu manada “Eski Dava Ocakları Başkanlarını” Türkiye’nin istiklal ve istikbalinin kelam konusu olduğu bir süreçte taban bir Türkiye mutabakatıyla sürece müdahil olmaya davet ediyorum. Artık susma değil konuşma vakti. Suskunluk yufkacıya takviye olarak algılanır. Haksızlığa karşı tarafsız kalabiliyorsanız, “zımnen” haksızlık yapanın yanındasınız demektir. Ne dediklerini, kamuoyu merak ediyor. Bu istikamette yüzlerce ileti alıyoruz, bizden aktarması. Elçiye zeval olmaz.
Siyasi planda çiğ duygusallığa dayalı tanınan milliyetçilikten sıyrılıp 150 yıllık ulusal demokratik ihtilal süreğinin birikimini aydın takımlarını ve pratiğin içinden gelen “dürüm ayran” problemini aşmış takımları uyumlu bir formda bütünleştirmek gerekiyor.
Andımız’ı savunmak için gerekiyor.
Erşad Salihi’lerin ardında durmak için gerekiyor.
Ulusal Çaba kahramanı Çiğiltepe’nin isminin okullardan silindiğinde sert bir şiir okuyup hiçbir şey olmamış üzere rahat ve vurdumduymaz davranabilen bu nadan iklimi aşmak için gerekiyor.
Türk medeniyetini Maveraünnehir’de yaptığımız üzere yeni bir Rönesans’la tekrar ihya etmek için gerekiyor.
TERTİBİ İFŞA ETMEK GEREKİYOR
Rahmetle andığımız Alparslan Türkeş’in 25 yıldır arşivi hâlâ yayınlanmadı. Milliyetçiliğin 3 kıtada ürettiği devasa tarihi, kültürel envanter yayınlanmayı bekliyor. Kof sloganlarla toplumsal medyada birbirine numara çekmek yerine bu hafızayı geleceğe taşımak için gerekiyor.
Mazlumlara kol kanat germek için gerekiyor.
Daha adil ve yaşamaya paha bir dünya ve gelecek için umut edebilmemiz ismine gerekiyor.
Akrabalar ikişer üçer “mayışla”, ballı ihalelerle sefa sürerken uzman çavuşluk ve kontratlı subaylık ve polislik dışında alan açılmayan işsiz gençler için gerekiyor.
Üretim ihtilali için gerekiyor.
Denk bütçe için gerekiyor.
Kimsenin aç olarak yatağa girmediği bir Türkiye için gerekiyor.
Türk aykırısı ihvan ve siyasal İslam tezlerinden arınmış bir bakış açısıyla Kafkasya, Doğu Akdeniz, Balkanlar, Karadeniz havzasındaki güç ve nüfuz uğraşında tarihî müktesebata ve yeni jeopolitik gerçeklere uygun rasyonel bir dış siyaset için gerekiyor.
Her yıl 50 milyar dolarlık döviz rezervi gerektiren güç ithalatımızı komşularımızla aktif bir güç diplomasisiyle, ulusal paralarla ticaret bağlamında tedarik için gerekiyor.
OYAK, bütün sigorta ve fon şirketleri kâr üstüne kâr açıklarken, SGK niçin batakta, tüm halka bu hazineden geçinmeli, sistemi ifşa etmek gerekiyor.
İsraf ve vurgun nizamını tasfiye için gerekiyor.
SGK açığını 2 yılda sıfırlayarak ülkeyi borç batağından kurtarmak için gerekiyor.
1 metrekare boş yer bırakmadan grup dikmek için gerekiyor.
Ardahan’dan, Muğla’ya bütün yaylalar, ovalar hayvan sürüleriyle şenlensin diye gerekiyor.
İnce gözlük, büyük telefon, yelekli kadro elbiseyle, kareli ceketle olmuyor, bizatihi denediniz gördünüz. Bu kesik dansa karşı yeni bir şeyler söylemek lazım. Yanlış anlaşılmasın burada bir parti daveti yapmıyorum, parti dolu ortalık; hepsi akıldâne, tenvir edecek, sırtına binecek enayi arıyorlar. Biz bilginin ve faziletin hünerin bağımsız mabedini inşa etmeliyiz. İznik Medresesi olmadan Osmanlı olamazdı, Merv olmadan Büyük Selçuklu ,Kazan olmadan Altın Orda, Buhara Semerkant olmadan Çağatay, Erdebil olmadan Safevi olamazdı. Particilerin ivedisi var onlara kolaylıklar dileyelim.
AYIPLAYARAK İFŞA EDİYORUM
Türk milliyetçilerinin isteği olmadan bu coğrafyadan hiç kimse Türk’ün ismini silemez.
“Kim kederi ki Kürşad kemikle etti,
O bir kişi değil, o bir devletti.
Bayraktı, vatandı,
Zirveden tırnağa kıpkızıl kandı.”
şiirini toplumsal medyadan yazıp iki de “foturaf ekleyerek” ortadan toz duman olan bir yeni milliyetçilik anlayışı hükümran olmaya başladı, bunu ayıplayarak ifşa ediyorum. Yürek, fazilet, yurtseverlik, milliyetçilik bu muydu? Monarşiyi, hükümdarı, padişahı, geri kalmışlığı tahtından eden, ulusal demokratik ihtilal süreciyle hukuk devletini kuran Türk milliyetçiliğinin vazifesi “statükonun sığ aklının yamaklığı ve bekçiliği” değildir. Buradan Türk ulusal mefkûresini Türkiye’de “sistemin yedeği” olarak tadat etmeye zorlayan global siteme bu yanlış hesaplarının onları Avrasya’da emsali görülmemiş bir yenilgiye sürüklediğini ikaz ederiz.
Biz bunu kabul etmiyoruz, Türk milletinin stratejik çıkarları temelinde yine konuşacağız.
Türkiye’nin temel stratejik doğrultusunu ve gereksinimlerini 150 yıldır üç kıtada alanda olan Türk milliyetçilerinin tarihi birikimi ve bu birikimi taşıyan takımları bilirler. Bunlar maişet için misyonlu bu iş için maaş alan memur aklının çapı ve kârı işler değildir. Kalem, kalpak ve revolveri bilmezler. Attila İlhan’ın Kim Kaldı? şiirindeki Vaniköy korusundaki masasında “ruhen” ve “manen” oturamayan “şucular bucular” lütfen bize akıl vermesin. Bu avam sözlüğü çay ocağındaki kamacının düzeyidir. Soğuk savaş periyodundaki zarurî sapma stratejik ve jeopolitik gayretin mecburî bir sonucuydu ve Türkiye’nin tercihi keyfiyet değil mecburiyetti. Bu manada Türk milliyetçiliği tekrardan yeni stratejik ve jeopolitik kuralların, tarihin gerçek bir yorumunu yaparak tarihi birikim ve müktesebatıyla, ana yörüngesiyle yine eklemlenmelidir. Namık Kemal’le Magosa Zindanında başlar “vatan ve hürriyet cephesinin” uğraşı. Güç vakitlerde Türk milliyetçilerinin vazifesi şiir okumak, adamınım abi ne iş olsa yaparım, beni değerlendir, “kale hariç her yerde oynarım” olamaz. Chatham House’ önlerinde incir çekirdeğini doldurmaz laflarla ikbal arayan ömründe bir cümle yazmamış “İslamcı, Solcu, yufkacı” etiketli “şahsi menfaatlerini, müstevlilerin siyasi emelleriyle tevhit edebilenlere” geçit veremeyiz. Yüzyılın başında Osmanlıcılık ve İslamcılığı fikri planda yenen Türk Milliyetçiliği Avrasya’da yesyeni bir çığır açmıştır.
Kamucu, halkçı, eşitlik, hürriyet, adalet prensiplerini ilke edinmiş, yeni bir üretim ve paylaşım kültürünü planlı ve kamu özel işbirliğinde iktisadın toplumu ve bireyi dönüştüren dinamiklerini dikkate alarak uygulamalıdır. Atatürk ihtilali dahil son 150 yıldır üç kıtada 3 devlet kuran Türk milliyetçiliğinin misyonu budur.
Bir kez yaptık, bir daha yapacağız.
Haklıydık biz kazandık, haklıyız tekrar biz kazanacağız.
Tekrar yeni bir yüzyılın başındayız.
MECLİSTEN UZAK OLSUN
Bunları bu türlü yazıyorum hiçbir dostumuz üzerine alınmıyor sonra ihale bana kalıyor, olsun ziyanı yok! “Herkes bir yere saplayacak ham demir taşıyor”, saplayacak yer arıyor. Gün yüzü görmemiş fikirler proceler, kimse dinleyici değil, tarih profesörüne “ben o kadar bilmem” lakin diye başlarlar. (Bu lakin nükleer bombadır, ikincisi bizi beğenmiyon mudur? Hayır beğenmiyorum karşılığından çok korkar ulusal aydınlar ve tarihçiler yok canım diye geçiştirirler, git ayakkabılarını boya, sinema seyret, çapına ve seviyene nazaran oku sonra konuşuruz denildiği takdirde bu direnç bitecektir). Bir de hasbelkader akademide yer tutan Türk milliyetçiliğiyle alakası “kurt yapma”seviyesinde olan lakin unvan ve havasıyla güya bir şeyler biliyormuş dümenine yatan bir zümre vardır ki, meclisten uzak olsun. Türk milliyetçiliğinin sosyolojik tabanıyla gerçek ulusal aydınlar ortasındaki bağlantıyı bunlar kesmiştir, halk da bunlar mı; aman olmaz olsun haklı kanaatine varmıştır ki, çok büyük bir yıkımdır. Bunlara istediklerini verip izine ayırsak, git bir park bahçede otur desek, kamu faydası üst seviyede olur. Bir de iktidar periyodunda yakınlıklarıyla dünyalık kazanan o sayede çok akıllı olduğunu zanneden bir zümre daha var, bunlar yardımları Kuran kurslarına vb. yerlere yaparlar yahut ulusal kurumlar ve hizmetler kelam konusu olduğunda akıl verip tarihten ve eski işlerden anlatırlar, çok değişiktirler. Ulusal kültüre rastgele bir katkıları yoktur, esasen rastgele bir kültürleri de yoktur. Bunları tarihe not düşmeden geçemezdim, bunu bilsin ve duysun beşerler, gelecek jenerasyonlara tanıklık yapmış olalım.
TBMM’de kümesi bulunan siyasi parti önderlerimizin küme toplantılarında Salı günleri başkanlar kümelerine ve basın ve toplumsal medya mecraları aracılığıyla esasen tüm Türk milletine hitap ederler. Demirel, Türkeş, Erbakan neslinden sonra içlerinde üslup ve muhteva olarak entelektüel, bilimsel bir temele ve analize dayanan rastgele bir fikir ve projeye rastlamadım.
Millet ittifakı diyorlar, “milli projesi”, “milli mutabakat teklifi nerede?” diye soruyoruz.
Siyasi İslamcıların, “adsız” millet-i İbrahim’ine benzemesin, “bu millet(i)” var malum!
Siz kendinize Türk derseniz Kürtlerimiz, Lazlarımız, Çerkeslerimiz, Arnavutlarımız kızmaz korkmayın, utanmayın, onlar büyük Türkiye’mizin yurttaşlarıdır, milletimizin asli kesimleridir. Onların talebi hukuktur, adalettir, onlara bunu vaat edin onlar bizim hısım ve akrabamızdır, milyonlarca ortak ailemiz vardır.
Kürtlerimiz, Alevilerimiz ve gayrı Müslim yurttaşlarımızla “sözde değil özde” “insan hakları ve hukuk temelinde” hür ve müreffeh bir Türkiye içinde el ele çalışacağız, onlara adalet, eşitlik ve hürriyeti vaat edeceğiz. Onları tanım ve tasnif etmek yerine ortak asil mirasımız, zenginliğimiz olarak baş tacı yapmalıyız. Tüm yurttaşlara adalet, eşitlik ve hürriyet, güvenlik vaat edeceğiz. Sadakati, ödevi sonra bekleyeceğiz.
Bir devletin yegane varlık sebebi budur.
İnsanlığın, uygarlığın çağdaş yurttaş hukukunun gereği budur.
Türkün cihanşümul uygarlık ideolojisi bu temellere dayanır. Türk ulusal mefkûresi de bu manada dar lokal uzunluk milliyetçiliği yerine medeniyet serencamımızın 5000 yıllık bütün birikimini kuşatan ve kucaklayan bir ulusal anlayışı benimser. Bu manada “milli olmaklığı” önceler. Milliyetçilik bir ideoloji ve ideoloji olamaz, yapısı buna müsait değildir. Fevkalade bir perspektif olabilir. Biz bu perspektiften, bu pencereden bakacağız. Milliyetçilik ve ulusal hisler, dini ve kutsal hisler bir yahut birkaç partinin monopolünde değildir. Bütün milletin ortak asil mirasıdır.
Ulusal perspektif siyaset ideolojisi bağlamında kendini olumlu hukuk ve yurttaş kavramları üzerinden kurar. Bu manada sekülerlik bu sürecin olmazsa olmaz temel unsurudur. Dini hukukta yurttaş bir tüzel özne değildir. İlah ile insan ortasında bir tüzel münasebet mümkün olmadığından dini metinlerden hukuk üretimi son analizde tanrısal egemenliğin insan eliyle iktidara dönüşmesine hizmet eder. Bu manada dini ibadetler ve vicdan özgürlüğü gerçek manasını dünyaya bir siyaset ve hukuk ideolojisi dayatılmayan bir iklimde bulur. Çoğulculuğa fırsat vermeyen bütün beşeri ideolojiler de bu manada dini hukuk üzere tabiatı gereği otoriterlik üretirler.
Böylesi bir iklimde demokrasi ve hukuk devletinden kelam açılamaz.
ATATÜRK LİDERLİĞİNDEKİ TÜRKİYE…
Kültür Bilimleri Akademimiz Teori –Pratik devamlılığını sağlayacak bilimsel üretimlere devam ediyor. Akademimiz iktisat başdanışmanı Teoman Alprslan’ın aşağıdaki tahliline dikkat etmenizi istirham ederim. :
Osmanlı dış borçlarının; %42,6’sı Atatürk periyodunda ödenmiştir. Atatürk vaktinde ödenmiş olan Osmanlı dış borçlarının muadili alım gücü (PPP) 138 milyar dolardır.
Kalan Osmanlı dış borçları ise İsmet İnönü vaktine ödenmeye başlanmış ve 1944 yılında Başbakan Şükrü Saraçoğlu’nun teklifi ile 1954’e kadar olan taksitler defaden ödenerek kapatılmıştır. İnönü devrinde ödenmiş olan Osmanlı dış borçların muadil alım gücü ise 225 milyar dolardır.
Atatürk periyodunda 10.527.217 TL fiyatındaki Osmanlı iç borçları da ödenmiştir. Ödenen Osmanlı iç borçlarının muadili 2020 dolar alım gücü 57.8 milyar dolardır.
Özelleştirme gelirlerinin toplam meblağının 2003-2019 ortasında 63,5 milyar dolar olduğu dikkate alındığında, gerek Atatürk ve gerekse İnönü periyotlarında ödenmiş olan ve Tablo-1’de listelenen Osmanlı borçlarının tartısı daha güzel anlaşılacaktır.
Lozan’da savaş devri borçları, tazminatlardan mahsup edilmiştir: I.Dünya Savaşı sırasında Osmanlı Devleti savaşın finansmanı için Almanya’dan 180,5, öbür müttefik Avusturya’dan da 2,2 milyon altın lira olmak üzere 182,7 milyon altın lira borç almıştır.
Fakat Almanya’nın bu alacağı savaş sonunda İtilaf Devletlerine Versay muahedesiyle geçmiş; Lozan görüşmeleri sırasında İtilaf Devletlerinin Kasım 1918’den itibaren yaptığı işgaller ve beş yıllık (1918-1923) İstanbul işgali nedeniyle uğrattığı ziyan, el koyup yurt dışına çıkardığı varlıklar ve insanlarımıza vermiş olduğu ziyanlar, bedeli ödendiği halde teslim edilmeyerek el konulan iki savaş gemisi (Sultan Osman ve Reşadiye) ve Yunanlıların Ulusal Uğraş sırasındaki zararlarına mahsup edilerek ödenmemiş ve karşılıklı olarak ibralaşılmıştır. Edirne Karağaç istasyonu ve etrafı alınırken, İtalya’nın 12 adalarda Balkan Savaşı sonunda başlayan egemenliği kabul edilerek, Batı Trakya Yunanistan’a bırakılmıştır.
Atatürk liderliğindeki Türkiye, “vatandaşının bir an önce savaş kahırlarını atlatabilmesi amacıyla” 7-8 Ağustos 1921’de Tekalifi Ulusala mucibince Sakarya Savaşı öncesinde halktan topladığı 6.003.663 TL (2020 muadil alımgücü 48.221.920.280.$) olan borçların % 72.3’ünü (4.340.508 TL) 1923’te geri kalan %27.7’lik kısmı ise her yıl yapılan ödemelerle 1929’da kapatmıştır.
TAHLİL VARDIR
Manav tezgâhı önünde fink atarak siyaset yaptığını sanan muhalefete işte ekonomik model desen, bir şey anlarlar mı? Hiç sanmıyorum. Onların bütün kelamları “dar bir sözlüğe ve tercümeciliğe” dayanıyor. Will Kymlicka’dan aparma “eşit vatandaşlıkla” başlıyor, NATO’yla genişliyor, neoliberalizmle bitiyor. Türkiye’nin iktidar probleminin tartısı ve yakıcılığı kadar bir bütün olarak muhalefet problemimiz vardır. “Kırk katırla kırk satır ortasında, örsle çekiç ortasında sıkışmış vaziyetteyiz”. Yere sağlam basan bir siyasi projeyi halkın önüne koyamıyorlar. Bölük pörçük, palavra yanlış laflar, boş bir tenkitler manzumesi. Sen nasıl düzelteceksin? Tahlilin ne ? O aşikâr değil işte. Sürpriz! Apansız saplayacak! Nefesimiz kesilir mi? O da belirli değil.
Halk bıkkın ve bitkin fakat bu adamların Salı konuşmalarına bakıp benim üzere ürperiyor. Devlet yönetme sorumluluğuna talip olan takımların telaffuzlarının muhtevasına bir bakın Allah aşkına! Bir tane tahlil ve proje var mı? Sen niçin bu türlü yaptın?
Buna siyaset diyorlar.
Gelin Millet İttifakı olarak en geniş şemsiyeyi açın, ortaya bir unsurlar ve öncelikler, kıymetler manzumesi üzere bir “milli mutabakat metni” koyun.
Sağdan soldan aydınlar bir etik kurul üzere bu mutabakatı gözetlesin.
Sizin millete taahhüdünüz olsun.
Tahlilinizi söyleyin.
Tahlil vardır. Bilmiyorsanız sorun söyleyelim, başarısı, övüncü, karı sizin olsun. Bizler “varlığım Türk varlığına armağan olsun derken samimiyiz”
Lakin “biliyormuş” dümenine yatmayın, bilmediğinizi biliyor ve görüyoruz.
Sizin ve takımlarınızın, fikir ve niyet kısırlığını, üretimsizliğinin günahını milyonlarca yurttaşa yüklemeyin.
Tarih önünde hesabını veremezsiniz
Sayın Akşener, Sayın Kılıçdaroğlu ve onun “genç ve cevval Reyizleri”
Chatham House’yle, enstitülerle ömründe kitap kapağı açmamış siyasileriniz değil geçmişte olduğu üzere “Turan Güneş üzere, Mümtaz Soysal gibi” bugünde İlber Ortaylı üzere, Türkkaya Ataöv üzere, Yusuf Halaçoğlu üzere “milli akla sahip” bilim adamlarınız konuşsun, ikna etsin, orada “süt içtim dilim yandı” manzumeleriyle yanlış bir algı oluşturmayın, siz kaybedersiniz, ülke kaybeder. İsimler yalnızca birinci aklıma gelenler örnekler, diğerleri da vardır kuşkusuz. 20.000 kitabı şöminesi, şarapları, boğazlı kazağı olan Muhsin Çelebi tipinde aydınlar bunun için değerlidir.
Patates haşlamasıyla rakı içip
Poker masasında pişti oynamayın.
Atatürk üzere yapın.
Prof. Dr. Kemal Üçüncü