Muammer Pekru 48 yaşında 2 çocuk babasıdır. Kocaeli’nde yaşamakta olan Pekru (48), özel bir hastanede boyun fıtığı ameliyatı olduğu süreç sırasında boyun fıtığı patladı. Bütün bedeni felç olan hasta tedavi sürecine İstanbul Okan Üniversitesi Hastanesi’nde devam ediyor.
Pekru, “5 aydır fizik tedavi süreci görüyorum. Güzelleşmesi gereken yaralarım var. Ondan sonra taburcu olacağım. Ayşenur hemşire ile konuşurken yazın geldiğini ama hala dondurma yiyemediğimi söylemiştim. Hemşiremiz bunu duyunca bana dondurma alıp getirdi. Öncesinde hava alalım diye konuşmuştuk. Bana sürpriz yapmış. Birlikte havuz kenarında keyif yaptık. Ben dışarı çok çıkmak istiyordum. Sağ olsun o da hiç ikiletmedi, kırmadı beni ve dışarı çıkardı” açıklamalarında bulundu.
“Birbirimizin Hayatına Dokunduk”
Ayşenur Yiğit (23), “Normalde hasta ekipman ile tedavi görüyordu. Ekipmandan ayrıldıktan sonra bu birinci dışarı çıkışı değil. Onu birinci olarak koridora çıkarmıştım. Bizim çalıştığımız yerleri gösterdim. Uzun müddettir tedavi boyunca tıpkı odadan dışarı çıkmıyordu. Birinci olarak hekimlerimize danıştım ve hastayı dışarıya çıkarabilir miyim diye sordum. Hekimlerimizin da bilgi ve onayını aldıktan sonra yakınları ile görüştüm ve benim Muammer Bey’e bir kelamım var odadan çıkartacağım dedim. Yakınları o an şaşırdılar. Sonrasında kattan bir arkadaşıma yakınlarının cama çıkmasını söyledim. Muammer Bey’in yakını camdan bakınca çok şaşırmış ve keyifli olmuştu. Birinci bu formda inmiştik. Sonrasında bir Pazar günü konuşurken ona bir kelamım daha vardı. Kızları ve çocukları dondurmayı çok sevdiğini söylerdi. Bana, ‘ben daha yaz dönemini açmadım ancak korkuyorum boğazım ağrır diye telaffuzda bulundu.’ Ben de bir şey olmayacağını söyledim. Molaya çıktığımda dondurma aldım. Yatağını hazırladıktan sonra birlikte aşağıya indik. O kadar hoş yiyordu ki güya bir çocuğun birinci defa dondurma yemesi üzereydi. Onun o memnunluğu bana o kadar düzgün geldi ki. Sonra bacaklarını açtım güneş görmesini sağladım. Havuzun kenarında birlikte oturup sohbet ettik. Ben şuan evlilik sürecindeyim benimle evlilik ile ilgili bilgilerini paylaştı. Sonra birlikte kıyafet seçimi bile yaptık. Onun tedavi süreci hakkında konuştuk. Bana, ‘birkaç yıl evvel burada olacağımı söyleseler asla inanmazdım’ diye söyledi. Birbirimizin hayatına dokunduk aslında” dedi.
“Eşime Ses Oldum”
Selda Pekru (40) “Eşime trakeostomi yapılınca konuşamadı. Bu müddette onu ağız okumaları ile anlamaya çalıştım. Anlamaya çalışınca aslında tabiatıyla gelişiyor. Güç durumda kalınca ister istemez öğrendim. Eşime ses oldum. Çocukları ile aylarca konuşamadı. Vakit uzadıkça daha da zorlaşacağını düşündüm. Çocuklar babasını, babası çocuklarını özledi. Görüştüklerinde ben aileme ses oldum. Ortalarındaki irtibatı kurdum. Hekimlerimizden çok mutluyuz. Ahmet Emin Beyefendi için burada kaldık. Kendilerine çok teşekkür ederiz” dedi.
“Hissiyatları Yine Yerine Gelmeye Başladı”
Uzm. Dr. Ahmet Emin Sönmez “Palyatif bakım kliniğinde bir sebepten dolayı öz bakımını devam ettiremeyen ve bu nedenle yakınlarının bakıma gereksinim duyan, mesken kurallarında bakımı güç ve uzun süreçler gerektiren hastalara tıbbi tedavi – bakım ve rehabilitasyon hizmetleri sunuyoruz. Şimdiki bir yaklaşım olarak, Covid-19 enfeksiyonunu ağır geçiren (Post- Covid Sendromu olarak ta adlandırılan) bireylerin enfeksiyon sonrası yine gündelik hayatlarına dönüşlerinde rehabilitasyon sağlıyoruz. Bu bağlamda, hastanemize 4 ay evvel başvuran hastamız Muammer Bey’e medikal tedavi, rehabilitasyon ve bakım hizmetleri vermekteyiz. Kendisi ani gelişen bir hadise sonucunda yatağa bağımlı hale geldiği için fizikî ve ruhsal adaptasyon süreçlerinde güç devirlerden geçti. Hastanemize birinci geldiği periyotlarda vücut hareketlerini ve konuşma işlevini kaybetmişti. Uzun bir süreçte konuşma işlevini geri kazandırdık. Kollarını artık hareket ettirebiliyor. Bacaklarında dokunmalara küçük karşılıklar almaya başladık. Palyatif bakım hastalarında uzun müddetli hastane yatışları kaçınılmaz olduğu için bu durumun ağır ruhsal tesirleri de olmakta. Bu ruhsal travmalarla gayret edebilmek ismine hastalara toplumsal yaşamlarındakine emsal aktiviteler yaratıyoruz. Hemşiremizle havuz başında sohbet ederken çekilen bu fotoğrafta bu aktivitelerin bir örneği” biçiminde açıklamalarda bulundu.
“Ekip Çalışması Çok Önemli”
Dr. Öğr. Üyesi Taner Kıvılcım yara bakımı ve hastanın psikolojisinin kıymetine değinerek “Hastanın uzun müddet hareketsiz kalmasına bağlı olarak kalça bölgesinde geniş bir yara oluşmuştu. Yarayı birinci gördüğümüzde enfekte durumdaydı. Birinci olarak yaranın temizlenmesini sağladık. Bu hastalarda günlük durum verilmesi, fizik tedavi takviyesi, nizamlı pansumanlar, özel yara bakım eserlerinin kullanılması çok kıymetli. Bunların hepsini uyguladık. Şuanda hayli pak ve kendini güzelleştirebilecek bir yara konumuna geldi. Tabi ki burada Palyatif Bakım’ın ve takım çalışmasının ehemmiyeti çok fazla. Sistemli antrenmanlarının yapılması, beslenmesi ve bütün bunların yanında uygun bir psikolojiye sahip olması bizim için çok değerli. Hemşire arkadaşlarımız bütün bu çalışmaları tüm özveri ile bu çalışmaları yerine getiriyorlar” dedi.
Kaynak: (BHA) – Beyaz Haber Ajansı